Trenerskiej wyliczanki ciąg dalszy

“Rysiu Tarasiewicz” to nazwisko skandowane na Oporowskiej przynajmniej tyle razy, ile bramek strzelił dla tego klubu wychowanek Śląska. Bez wątpienia ulubieniec kibiców. W barwach wrocławskiego zespołu rozegrał 236 spotkań, zdobywając 65 goli.W sezonie 2004/2005 już jako trener wywalczył z WKS-em awans do II ligi. Z funkcji szkoleniowca zrezygnował po konflikcie z ówczesnym prezesem klubu, ale w 2007 roku znowu powrócił do Wrocławia, awansując z zespołem do Ekstraklasy.

Piękna historia zakończona wicemistrzostwem Polski i występem w europejskich pucharach, do których mocno się przyczynił, chociaż nie pełnił już tam swojej funkcji.
Mówią, że nic dwa razy się nie zdarza, ale to jedyny trener w historii Śląska, który zaliczył dwa awanse. Poza tym dobrze zna obecnego dyrektora sportowego. Adam Matysek dołączył do zielono-biało-czerwonych w 1989 roku - jeszcze przed odejściem Tarasiewicza. Skoro klub jest w marazmie, a Taraś, to szkoleniowiec od sytuacji beznadziejnych (co udowodnił ponownie w zeszłym roku, wyciągając pierwszoligową Miedź z dna tabeli) to czemu nie spróbować i trzeci raz?

Po pierwsze wzmocnienia

W drużynie potrzebne są zmiany, a Tarasiewicz jako specjalista od transferów mógłby dokonać konkretnych wzmocnień. Potrafił wyegzekwować od władz klubu swoje warunki. To on sprowadził do Śląska Celebana, Ćwielonga, Dudka, Milę, Spahicia i Kelemena, wdrażając ich do zespołu. Większość z tych zawodników to wolne transfery. Tadeusza Sochę wprowadził do seniorów. Człowiek-wizjoner zbudował tamtą drużynę małym nakładem finansowym, ale przekładało się to na jakość gry.

Po drugie motoryka

Zawodnicy, którzy latem tego roku dołączyli do Śląska nie byli w 100% gotowi do rozgrywek. Brak przygotowania motorycznego znacznie zaważył na mocy i szybkości, szczególnie w przypadku piłkarzy, grających w ataku przy linii bocznej. Ich dalsza przyszłość pod względem fizycznym zależy od nadchodzącego okresu przygotowawczego. Dla trenera Tarasiewicza bardzo istotnym elementem jest rytm meczowy, szybkie tempo gry. Potrafił wycisnąć z zawodników więcej niż mogłoby się wydawać, że są w stanie osiągnąć. Ciężkie treningi biegowe są w Śląsku nieodzowne, bo przyspieszenie u skrzydłowych to jakaś abstrakcja. Taraś zamieniłby te spacery w sprinty.

Po trzecie szatnia

Wielokulturowa szatnia? Żaden problem. Ma doświadczenie w pracy z zawodnikami z różnych stron świata. Pierwsze kroki w kontaktach w środowisku międzynarodowym stawiał, jako piłkarz, reprezentując barwy francuskiego AS Nancy, czy szwajcarskiego Neuchatel Xamax. W karierze trenerskiej w Śląsku dysponował czterema zawodnikami z zagranicy (sezon 2009/2010). Obecnie w Miedzi pracuje z sześcioma piłkarzami spoza Polski.
Trener wymagający, ale bardzo kontaktowy, pełny ojcowskiej troski. Mentalnie mocno związany z Wrocławiem. Myślę, że Tarasiewicz byłby w stanie tchnąć ducha w obecny multikulturowy zespół WKS-u. Uzmysłowiłby zagranicznym zawodnikom, ile ten klub znaczy dla kibiców, bo tyle znaczy również dla niego. W jednym z wywiadów powiedział, że byłby gotów podpisać ze Śląskiem nawet dożywotni kontrakt.

Pożegnanie nie przebiegło w miłej atmosferze. Tarasiewicz został zwolniony po 6. kolejkach sezonu 2010/2011. Decyzja o zmianie szkoleniowca niosła za sobą konflikt na linii trener-ówczesny zarząd, dotyczący wypłacenia należności pieniężnych.
Legenda klubu. W Śląsku zawsze jest dla niego miejsce. A jak przyjęliby go kibice?

Kandydaci tacy jak Urban, Skorża czy Fornalik mogą mieć zbyt wygórowane wymagania finansowe, których Śląsk nie będzie w stanie spełnić, dlatego mówi się o sprowadzeniu trenera z niższej klasy rozgrywkowej. Ryszard Tarasiewicz od lata 2015 roku pracuje w Miedzi Legnica, ma rozeznanie w pierwszej lidze i bardzo dobrze prowadzi zespół. Po 18. kolejkach Miedzianka traci do lidera 9 punktów.
Wierzę, że zarząd dobrze przemyśli, kto poprowadzi drużynę w kolejnych - zaryzykuję - latach. Mam nadzieję, że decyzja nie zostanie podjęta na zasadzie: raz, dwa, trzy trenerem Śląska będziesz Ty.